Trudne emocje...
Jak sobie z nimi radzić?
Jak je przeżywać?
Poszukiwaliśmy dziś odpowiedzi na to trudne pytanie?
 

Niestety nie ma jednego, dobrego i właściwego rozwiązania. Jedno jest pewne - warto złości dać czas, bo z jego biegiem, powoli potrafi nas opuścić. Wtedy jesteśmy gotowi, by o tym porozmawiać. Rozmowa jest jak dobry lek, którego nie można przedawkować, więc zachęcamy do regularnego zażywania rozmów.

"...tata czasami robi mi żarty, ale to takie żarty, które śmieszą tylko jego. Ja się bardzo wkurzam i zazwyczaj nie odzywam się do taty. Potem próbuję z nim rozmawiać, ale to nie jest łatwe. Teraz tata mnie bardziej rozumie. Żartuje coraz rzadziej. Jestem inny niż mój tata. Nie bawią mnie jego żarty." /zasłyszane podczas lekcji w kl. 2b/ MK

Uczniowie kl. 2b od kilku dni pracowali nad klasowym projektem czytelniczym.
 

Wszystkich moli książkowych zapraszamy do swojej zamkowej czytelni, która znajduje na parterze. By zadbać o komfort czytelnika prosimy, by w czytelni znajdowała się tylko jedna osoba. Ściany zamku kryją ciekawe historie, które przydarzyły się np. królowej Julii lub królowi Dawidowi. Czas założyć koronę, a w rękę wziąć berło i przenieść się do innej krainy. Zapraszamy do skorzystania z naszej "żywej" czytelni. Drewniany drokowskaz, który pomaga odnaleźć czytelnikom drogę do wejścia przygotował Grześ wraz z tatą Mariuszem. Dziękujemy! MK

W środę paczki dotarły do naszych małych pacjentów onkologicznych. Dzieci bardzo cieszyły się z wielkiego wydarzenia, z wielkimi uśmiechami na buziach odbierały prezenty od zająca wielkanocnego, przymierzały turbany i czapki. Mamy zaś, skorzystały z przygotowanych pakietów książek i znalazły coś dla siebie na chwilę wytchnienia.
Zerknijcie w zdjęcia, zapraszam też na konto Stowarzyszenia Otoczka na facebooku, tam zobaczycie pełną relację.
Jeszcze raz dziękuję za wsparcie i Wasze wielkie serca!!! DW

Mieszkać na Górnym Śląsku i nie znać historii tego regionu? Nie wypada...
 

Na lekcję historii 30 marca wybrali się uczniowie kl. 2b i 3b. Odwiedzili Zabrze. Nietypowo zwiedzali to śląskie miasto, bo spływali łodziami kilkadziesiąt metrów pod ziemią. Mogli usłyszeć o bardzo ciężpiej pracy górników. W dawnych czasach w kopalni pracowały także dzieci i to od poniedziałku do niedzieli po 10 godzin dziennie; wówczas nikt nie słyszał o wolnych weekendach. Górnikom w pracy towarzyszyły kanarki, które swoim śpiewem rozweselały górnicze szychty. Kiedy kanarki milkły to był znak, że zawartość tlenu w powietrzu spada i konieczna jest ewakuacja.
Górnicy pracowali w absolutnej ciszy. Nie wolno było im śpiewać ani gwizdać. Cisza zapewniała im możliwość wsłuchiwania się jak drewno, wykorzystane do obudowy,  "pracuje". Jeżeli zaczynało skrzypieć, trzeszczeć to był sygnał, że w wyrobisku robi się niebezpiecznie i należy się wycofać.
Poznaliśmy także mikroklimat podziemnej rzeki. Spędziliśmy ponad 2 godziny w ciemności. To była wycieczka dla odważnych ludzi. Gratulujemy odwagi! MK

Uczniowie klasy 1b poznają tajniki dodawania i odejmowania korzystając z pomocy dydaktycznych Montessori. Każdy kolor ma swoje znaczenie a uczniowie o tym wiedzą:) /IM